“Het “straô-rieën” is een eeuwenoud folkloristisch feest dat zijn oorsprong heeft op Schouwen. Jonge boeren en knechts reden vroeger te paard de zee in om de voeten van hun dieren te wassen, gevolgd door een rit rond het dorp. Het ontstond in de Germaanse tijd, waar het westelijke deel van Schouwen, vooral rond Burgh, een belangrijke nederzetting was voor godsdienstige vieringen en natuurfeesten. Het huidige “straô-feest” was een “lentevoorfeest” ter ere van de lengende dagen.

Men geloofde in de genezende kracht van zeewater voor paarden, wat nog steeds in ere wordt gehouden. Het evenement werd traditioneel op maandag voor de vastentijd gevierd, maar verplaatste zich rond 1955 naar zaterdag vanwege verminderde belangstelling op maandag.

Omdat er steeds minder boerenpaarden worden gebruikt rijden er nu op veel plaatsen vooral warmbloedpaarden mee met uitzondering van Noordwelle. Daar bestaat de stoet voornamelijk uit boerenpaarden. Het “straô-rieën” wordt momenteel nog steeds gevierd in Renesse, Burgh-Haamstede, Noordwelle, Ellemeet, Scharendijke en Serooskerke, maar was vroeger ook populair in Elkerzee, Brouwershaven, Dreischor en Moriaanshoofd.

De ruiters gebruikten geen rijzadels maar hadden meestal wel stijgbeugels om op de paarden te klimmen. Ze droegen witte broeken, hoge zwarte schoenen, en altijd een pet. Kleurige papieren rozen sierden de manen en staarten van de paarden, en momenteel wordt geprobeerd dit kledinggebruik te herstellen.

Tot 1905 waren er kraampjes in de dorpen waar “schroosels” (platte dunne kruidenkoek) en “appelsienen” werden verkocht. De knecht van bakker Bosloper uit Noordwelle kwam met zijn “ondekarre” om “schröösels,” “appelsienen” en “fredille” (gekonfijte dadels) te verkopen.

Iedereen mocht met zijn paard in de stoet meerijden, zelfs als het de eerste keer was dat je een paard bereed. Maar dan moest je er wel rekening mee houden dat je zitvlak ’s avonds behoorlijk pijnlijk kon zijn. Mannen en jongens (het “straô-rieën” was toen alleen voor mannen) die voor de eerste keer meereden, moesten achter in de stoet rijden. Degenen die vaker deelnamen, reden vooraan in de stoet als voorrijders en bliezen op koperen toeters.